
Een Volkskrantartikel van Mac van Dinther over diens culinaire Ronde van Vlaanderen, deed ons likkebaardend afreizen naar Gent. Daar wachtte ons, zo hoopten we, Jan van Eijcks ‘Aanbidding van het Lam Gods’ in de Sint-Baafskathedraal, gevolgd door heel wat profanere genietingen, bereid door chef Jason Blanckaert, die de pollepel zwaait bij restaurant C-Jean.
Spijtig genoeg bleek Van Eijcks majestueuze veelluik op moment van bezoek te worden gerestaureerd. Maar helaas gaf ook C-Jean weinig aanleiding tot privé-devotie van onze kant. Het dinermenu was redelijk aan de prijs – 75 tot 85 euro voor een menu van zes gangen – maar “ach die Mac van Dinther weet waarover ‘ie ’t heeft”. Bovendien kostte de ‘bloemkool, tarbot, asperges en hazelnootboter’ à la carte al een luttele € 59 en voor dat geld, zo redeneerde mijn disgenoot, “kan ik makkelijk een printer kopen.”
Ons menu startte met Noordzeegarnaal, koolrabi, dragon en appel, rap gevolgd door Oosterscheldepaling, zuring, radijs en mosterd. Kleine gerechtjes, waarbij de diverse ingrediënten niet echt met elkaar noch met de wijn wilden mengen. De Noordzeekrab op asperges, met een nage van chardonnay/hazelnoot en krokant-zoute accenten van kappertjes begonnen we te snappen. Maar pas bij het ´Texel lam, yoghurt, daslook, girolles´ sprongen we op: roze filet, zachtgegaard stukje nek en krokante zwezerik.
Nee, zeker niet slecht. Nee, ook mooi gepresenteerd. “Maar voor die 75 euro hadden we er graag airco bij willen hebben!!!!!”, schreeuwden mijn tafelgenoot en ik tegen elkaar - aangezien ook de akoestiek naadje was. Het was bij C-Jean te warm, te druk en veel te rumoerig om nog een redelijk gesprek te voeren. Daar kon ook een rabarber-toffeetoetje en een pure chocola-met-waterig-sinaasappeldessertje geen verandering in aanbrengen. En voor dat bedrag hadden we bovendien niet ons bestek willen hoeven aflikken, want de bediening legde de door ons gebruikte lepel en vork gewoon weer terug op tafel.
‘Het moet wel een beetje relaxed blijven’, aldus kok Blanckaert in het Volkskrantartikel, ook al heeft zijn C-Jean een ster gekregen. De bediening heeft daar (bestekje meer of minder) inderdaad geen problemen mee, maar als gast stapte ik vermoeid, oververhit en schorgesproken naar buiten, al blij om alleen de buitenkant van de Sint-Baafs te mogen aanschouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten