Nog praktisch elke zondagmiddag verlang ik terug naar de dim sum van kantonees restaurant New Kwok Paw in de Nijmeegse Arkeestraat. Wat er ‘New’ was aan Kwok Paw zal ik nooit meer te weten komen, en waarom de eigenaren een jaar of drie plotseling terug zijn gegaan naar Hong Kong evenmin. Het enige wat ik weet is dat op een zekere zondagmiddag de witte rolluiken neergelaten waren, een bordje vermeldde dat de Kantonees er “voor onbepaalde tijd” mee was gestopt en ik met een eng, leeg gevoel in mijn maag achterbleef. En dat mijn met hulp van de vriendelijke serveersters aangeleerde kinderchinees beperkt zal blijven tot de vervoeging ‘ik wil groene thee’ en ‘wij willen groene thee’.
Niet getreurd, zou je zeggen; genoeg Kantonese inktvissen en kwallen in de spreekwoordelijke zee. Nu was ik laatst in Chicago en probeerde daar op aanraden van meerdere restaurantgidsjes-die-het-zouden-moeten-weten Three Happiness in de enigszins desolate wijk China Town. Aan het raam waren verfomfaaide menukaarten geplakt met vergeelde foto’s – altijd een goed teken. Helaas bleek dat Three Sadness een beter naam was geweest.
In Eindhoven zitten aan weerszijden van de Markt twee traditioneel Chinese restaurants, beide ook nog eens op de eerste verdieping. Inmiddels heeft Nieuw Nan King de voorkeur. Qua interieur onderscheid het zich weinig van soortgelijke gelegenheden, zij het dat de aankleding nog basaler is – altijd een goed teken. De lunchkaart biedt voldoende interessant tegenwicht: koude eendenvoetjes, gebakken varkensdarmen, varkenshiel met kwal en eendentongetjes met zout en peper. Heerlijkheden die ik ondanks mijn nieuwsgierigheid nooit zal durven bestellen. Intrigerend leek ook de ‘genezen voedselgebraden gerechten de cake van het maan nieuwe jaar’. De bijgeleverde foto bood geen soelaas, maar bij bestudering van de Engelstalige kaart bleek het te gaan om ‘cured food fries with lunar new year’s cake’
Mijn in dit licht veilige bestelling bleek bevredigend. De pikante gebakken inktvis was zacht en pittig. De har kau smaakte zoals het hoort: gestoomde garnalenpasteitjes, dun omhuld met transparant rijstdeeg. De taroknol is de Chinese variant op de kroket: zachte taroknolpuree en vlees in een krokant gefrituurd jasje. En de char chiu pau, een gestoomd broodje van zoet deeg met een vulling van het heerlijke rode en honingzoete varkensvlees was een goede afsluiting van, als gezegd, een bevredigende dim sum-lunch.
Niet getreurd, zou je zeggen; genoeg Kantonese inktvissen en kwallen in de spreekwoordelijke zee. Nu was ik laatst in Chicago en probeerde daar op aanraden van meerdere restaurantgidsjes-die-het-zouden-moeten-weten Three Happiness in de enigszins desolate wijk China Town. Aan het raam waren verfomfaaide menukaarten geplakt met vergeelde foto’s – altijd een goed teken. Helaas bleek dat Three Sadness een beter naam was geweest.
In Eindhoven zitten aan weerszijden van de Markt twee traditioneel Chinese restaurants, beide ook nog eens op de eerste verdieping. Inmiddels heeft Nieuw Nan King de voorkeur. Qua interieur onderscheid het zich weinig van soortgelijke gelegenheden, zij het dat de aankleding nog basaler is – altijd een goed teken. De lunchkaart biedt voldoende interessant tegenwicht: koude eendenvoetjes, gebakken varkensdarmen, varkenshiel met kwal en eendentongetjes met zout en peper. Heerlijkheden die ik ondanks mijn nieuwsgierigheid nooit zal durven bestellen. Intrigerend leek ook de ‘genezen voedselgebraden gerechten de cake van het maan nieuwe jaar’. De bijgeleverde foto bood geen soelaas, maar bij bestudering van de Engelstalige kaart bleek het te gaan om ‘cured food fries with lunar new year’s cake’
Mijn in dit licht veilige bestelling bleek bevredigend. De pikante gebakken inktvis was zacht en pittig. De har kau smaakte zoals het hoort: gestoomde garnalenpasteitjes, dun omhuld met transparant rijstdeeg. De taroknol is de Chinese variant op de kroket: zachte taroknolpuree en vlees in een krokant gefrituurd jasje. En de char chiu pau, een gestoomd broodje van zoet deeg met een vulling van het heerlijke rode en honingzoete varkensvlees was een goede afsluiting van, als gezegd, een bevredigende dim sum-lunch.
Maar het verlangen blijft. Kom terug, New Kwok Paw, kom terug!
